«Η μαμά είναι έγκυος θα αποκτήσεις αδελφάκι!»
Τα παιδιά από μικρή ηλικία έχουν το δικαίωμα και πρέπει να ενημερώνονται και να προετοιμάζονται για τα επερχόμενα γεγονότα που έχουν σχέση με εκείνα που επηρεάζουν ή θα επηρεάσουν την ζωή τους.
Οι γονείς πρέπει να μιλήσουν στο παιδί για αυτό που πρόκειται να συμβεί ανεξαρτήτως της ηλικίας του παιδιού. Θα πρέπει λοιπόν να του πουν ότι σε λίγο καιρό η μαμά σου θα γεννήσει, θα φύγει από το σπίτι για μερικές μέρες και ότι αυτός θα μένει με τον πατέρα του ή με οποιονδήποτε άλλο φροντιστή. Εξηγούμε ότι η μαμά θα πάει σε ένα μέρος που λέγεται μαιευτήριο και όπου οι γιατροί θα την βοηθήσουν να γεννήσει το μωρό, θα μπορεί να πάει και το ίδιο να επισκεφτεί την μαμά του και να μιλά μαζί της και να δει και το αδελφάκι του. Θα του εξηγήσουν ότι οι γονείς του θα το φροντίσουν το μωράκι όπως φροντίζουν και εκείνον.
Στην αρχή θα του αναφέρουν ότι το μωρό είναι πολύ μικρό και δεν θα μπορεί να παίξει μαζί του αλλά όταν μεγαλώσει θα γίνει ένας καλός σύντροφος στα παιγνίδια του.
Συμφώνα με τα αποτελέσματα των περισσότερων ερευνών τα παιδιά του ιδίου φύλου έχουν μεγαλύτερη αντιζηλία μεταξύ τους από τα παιδιά του αντίθετου φύλου ή αυτά που έχουν ηλικιακή διαφορά μικρότερη των 3-4 χρόνων.
Το παιδί 3-4 ετών έχει συγκροτηθεί ως προσωπικότητα σε μεγάλο βαθμό, έχει την δική του ζωή, τους δικούς του φίλους, έχει συνήθως αποχωριστεί τη μητέρα του και πηγαίνει στον παιδικό σταθμό έχει μάθει και συνδεθεί με άλλα πρόσωπα. Ο ερχομός ενός μωρού τον βρίσκει ανεξάρτητο και πολύ λίγο απειλεί το ψυχικό του χώρο, τις σχέσεις του και την ζωή του.
Να τονίσουν τα θετικά που υπάρχουν στο να έχει κάνεις αδέλφια να του εξηγήσουν ότι δεν μπορεί να κάνει τίποτε άλλο παρά από το να αποδεχτεί την κατάσταση. Μονό έτσι ένα παιδί θα καταφέρει να αποδεχτεί την κατάσταση και να ξεπεράσει τελικά την ζήλεια του.
Πρέπει οι γονείς να επιτρέπουν στο παιδί να νιώσει ζήλεια και να μην τα ενοχοποιούν, οφείλουν από την άλλη να οριοθετήσουν τις εκδηλώσεις ζήλιας και να μην του επιτρέπουν παραδείγματος χάρη να χτυπάει και να δαγκώνει το αδελφάκι του.
Μπορούν να το βοηθήσουν να εκδηλώνεται λεκτικά με το να λέει ότι ζηλεύει και με έμμεσους τρόπους και πιο υγιείς που βοηθούν στην εκτόνωση της.
Οι γονείς μπορούν να βοηθήσουν τα παιδιά τους να ξεπεράσουν το συναίσθημα της ζήλειας ενισχύοντας τη διαφοροποίηση μεταξύ τους αντί να προσπαθούν να τα «εξισώσουν» όπως κάνουν πολλοί γονείς. Υπάρχουν διαφορετικά προνόμια και δικαιώματα για κάθε ηλικία μέσα στην οικογένεια.
Θα ήταν για παράδειγμα πολύ χρήσιμο για το μεγαλύτερο παιδί να έχει κάποιο δικό του αποκλειστικό χρόνο με τους γονείς ή έστω χωριστά με τον καθένα τους μέσα στη βδομάδα για να κάνουν κάτι μεγαλίστικο στο όποιο εκ των πραγμάτων δεν μπορεί ένα μωρό να συμμετάσχει
Είναι ακόμα χρήσιμο οι γονείς να επιτρέπουν στο κάθε παιδί να έχει τον δικό του χώρο και τα δικά του πράγματα να έχει τους δικούς του φίλους, τα δικά του ενδιαφέροντα. Να ενισχύουν το κάθε παιδί τους ξεχωριστά και να το κάνουν να αισθάνεται μοναδικό και ξεχωριστό από τα άλλα.
Έτσι το παιδί δεν θα έχει λόγω να φοβάται ότι κάποιος άλλος θα πάρει την θέση του και θα απειλήσει την ύπαρξη του μέσα στην οικογένεια, άλλα και στα μάτια των γονιών του ότι θα παραβιάσει τον χώρο του.
Είναι πολύ ατυχές ότι πολλές φόρες είτε θελημένα είτε άθελα οι γονείς κάνουν συγκρίσεις μεταξύ των παιδιών, αντί να αντιμετωπίζουν τις διαφορές τους ως κάτι αναμενόμενο και ίσως θετικό.«Ο κόσμος θα ήταν ένα πολύ βαρετό μέρος αν είμαστε όλοι ίδιοι!!!»
