Ο πολεμιστής του φωτός ξυπνάει από τον ύπνο του. Σκέφτεται: «Δεν μπορώ ν’ αντέξω αυτό το φως που με βοηθάει να ωριμάσω». Το φως, πάντως δεν εξαφανίζεται. Ο πολεμιστής σκέφτεται: «Είναι απαραίτητες κάποιες αλλαγές που δεν έχω διάθεση να κάνω». Το φως επιμένει, επειδή η θέληση είναι μια λέξη γεμάτη τεχνάσματα.
Το Εγχειρίδιο του Πολεμιστή του Φωτός, Πάουλο Κοέλο
Τώρα αρχίζεις να πιστεύεις στη ζωή πέρα απ’ αυτήν που βίωσες μέχρι τώρα. Υποψιάζεσαι ότι μπορείς να ζεις χωρίς τις βουλιμικές κρίσεις, χωρίς την αυτοτιμωρία, χωρίς την σωματική και ψυχική κακοποίηση. Ίσως μαθαίνεις να λες «όχι» όταν πρέπει και να υπερασπίζεσαι τον εαυτό σου προς όφελος σου. Ίσως σου έγινε μια πρόταση για τη δουλειά που ονειρευόσουν, ίσως σκέφτεσαι να αποχωρήσεις από μια προβληματική σχέση, να τερματίσεις έναν προβληματικό γάμο. Ίσως… Κι αυτό σε τρομάζει. Πώς θα είναι η ζωή πέρα από το οικείο; Παρόλο που μπορεί να είναι για καλό, η αλλαγή πάντα μας τρομάζει γιατί το οικείο, καλό ή καλό, δεν παύει να είναι οικείο και ασφαλές. Το λέει και η ρήση, «Καλύτερα το διάβολο που ξέρεις». Αν όμως πάντα θα φοβόμαστε το φως θα παραμείνουμε για πάντα στο σκοτάδι και δεν θα μάθουμε ποτέ πως είναι η ζωή έξω, στον ήλιο. Ο μόνος τρόπος να το γνωρίσουμε είναι να το τολμήσουμε και να το συνηθίσουμε. Όπως ακριβώς άλλωστε συνηθίσαμε να ζούμε και στο σκοτάδι. Τα πάντα είναι θέμα συνήθειας τελικά…
Τότε τα μάτια και η καρδιά του πολεμιστή αρχίζουν να συνηθίζουν στο φως. Αυτό δεν τον τρομάζει πια κι αρχίζει να δέχεται το Μύθο του…
Το Εγχειρίδιο του Πολεμιστή του Φωτός, Πάουλο Κοέλο
