«Δεν ξέρω τι να κάνω», «τι να αποφασίσω», «ποια κατεύθυνση να ακολουθήσω», αποτελούν ερωτηματικά που μας απασχολούν καθημερινά ακόμα και μακροχρόνια για λιγότερο σημαντικές ή εξαιρετικά σημαντικές αποφάσεις. Δεν είναι λίγες οι φορές που αναρωτιόμαστε… «Θα ήμουν καλύτερα αν έκανα εκείνη την επιλογή; Που θα ήμουν τώρα;».
Διλήμματα, μια αινιγματική κατάσταση, μια φάση αναμονής, προσδοκιών, ονείρων, απογοήτευσης, άγχους, υπερέντασης… Είναι η δύσκολη κατάσταση που βιώνει κάποιος όταν θα πρέπει να επιλέξει ανάμεσα σε δυο δράσεις των οποίων η κατάληξη παραμένει αβέβαιη. Η ανασφάλεια που βιώνουμε σε μια «δύσκολη» φάση στη ζωή μας, η ρουτίνα του παρόντος, το συναίσθημα της αποτυχίας, η φιλοδοξία, οι επιθυμίες αλλά και η γοητεία του καινούριου κι άγνωστου μας οδηγούν στα διλήμματά μας, στη μάχη με τους «δαίμονές» μας. Και ποιοι είναι αυτοί οι «δαίμονες»; To συναίσθημα και η λογική, το ηθικό και το ανήθικο, το σωστό και το λάθος, η φιλοδοξία και η ματαιοδοξία.
Είναι εκείνη η στιγμή που εγείρονται οι πρώτες αμφιβολίες μιας λάθος απόφασης και λαμβάνει δράση η «εσωτερική μάχη» που μας βασανίζει, μας κρατάει στάσιμους και δε μας απελευθερώνει. Η φάση που καλούμαστε να πάρουμε μια απόφαση χωρίς τελικά να είμαστε έτοιμοι. Όλοι μας ερχόμαστε αντιμέτωποι με αυτή τη μάχη, κάποιοι έχουν την εμπειρία και την κερδίζουν, κάποιοι όμως όχι και βλέπουν τη ζωή τους σε 2 πράξεις: το παρόν που βιώνουν και το υποθετικό που ονειρεύονται ως ιδανικό.
Πως λοιπόν αντιμετωπίζονται τα διλήμματα της ζωής; Δεν υπάρχει σωστός ή λάθος τρόπος απλά παράγοντες που βοηθούν να δούμε την κατάστασή μας πιο αντικειμενικά και να αξιολογήσουμε ώριμα τις επιλογές που έχουμε.
Ένα πρώτο βήμα, που όλοι μας ακολουθούμε, είναι η καταγραφή των θετικών και αρνητικών στοιχείων της κάθε επιλογής. Αυτή η μέθοδος πολλές φορές βοηθάει στο να γίνουν πιο ξεκάθαροι οι στόχοι στο μυαλό μας αλλά και να μας δείξει προς τα πού γέρνει περισσότερο η ζυγαριά.
Οφείλουμε λοιπόν αρχικά να λάβουμε υπόψη ότι κάθε απόφαση που θα πάρουμε θα έχει τα ρίσκα της. Στην ουσία θα πρέπει να προετοιμάσουμε τον εαυτό μας ώστε να μπορέσει να αντιμετωπίσει το καθετί διαφορετικό που θα επιφέρει η όποια επιλογή μας. Οι μικρές αλλαγές στη ζωή μας, μπορεί να είναι ο προάγγελος μια μεγάλης και ριζικής αλλαγής την οποία θα είμαστε έτοιμοι να την αποδεχθούμε. Όταν λοιπόν αντιλαμβανόμαστε πως κλίνουμε προς μια κατεύθυνση, αλλά διστάζουμε να κάνουμε το ένα και μεγάλο βήμα, είναι καλό να ξεκινήσουμε με μικρά και σταθερά βήματα. Έτσι θα απολαύσουμε καλύτερα τη διαδρομή της επιλογής μας.
Δεν είναι λίγες οι φορές που αντιμετωπίζοντας διλήμματα, αναζητούμε τη συμβουλή και καθοδήγηση των άλλων. Πόσο μας επηρεάζουν οι άλλοι; Εξαιρετικά πολύ! Λίγο η γνωστή μάχη με τους δαίμονές μας, λίγο η χαμηλή αυτοπεποίθηση, ίσως και η απουσία προσωπικών στόχων μας οδηγούν στις απόψεις και αποφάσεις άλλων ατόμων. Συνέπεια όλης αυτής της κατάστασης είναι η έλλειψη εμπιστοσύνης στον εαυτό μας, η χειραγώγησή μας από τρίτους, η συναισθηματική κακοποίηση και η ενίσχυση της αδυναμίας μας να ανταπεξέλθουμε στις προκλήσεις της ζωής. Η άποψη των άλλων δεν είναι απαγορευτική, αρκεί να προέρχεται από άτομα που εμπιστευόμαστε και γνωρίζουν πολύ καλά τα «θέλω» μας.
Πολλές φορές ο φόβος για το άγνωστο μας κρατάει δέσμιους μιας μονότονης κατάστασης στην οποία «βουλιάζουμε» και καταπιεζόμαστε. Μια τέτοια καταπίεση μπορεί να μας επιστρέψει με το χρόνο ως απωθημένο ή ως ένα μεγάλο ξέσπασμα. Τολμήστε να βιώσετε μια νέα εμπειρία, τον ενθουσιασμό της πρώτης φοράς, τη συγκίνηση μιας αλλαγής, το κίνητρο για κάτι ανώτερο, την ελευθερία της επιλογής. Η ζωή μας προσφέρει επιλογές αρκεί να είμαστε σε θέση να τις αξιολογήσουμε. Αν πάλι «σκοντάψουμε», θα ξανασηκωθούμε γιατί θα είμαστε πιο έτοιμοι και σοφοί να εκτιμήσουμε καλύτερα τις επιλογές που θα συναντήσουμε μετέπειτα. Η ζωή είναι μια συλλογή εμπειριών.
Εξίσου σημαντικό είναι να γνωρίσουμε τι μας κάνει ευτυχισμένους.. Μια αλλαγή εργασίας μπορεί να υπόσχεται καλύτερο μισθό, θα είμαστε όμως πιο ευτυχισμένοι; Θα τύχουμε σε ένα καλό εργασιακό περιβάλλον; Όταν λοιπόν αντιμετωπίζουμε διλήμματα, θα πρέπει να λαμβάνουμε σοβαρά υπόψη μας την προσωπική μας ευτυχία: τι μας αναζωογονεί, τι μας ευχαριστεί, τι μας εκφράζει και τι αποτελεί για μας την κινητήριο δύναμη. Οι αποφάσεις που παίρνουμε θα πρέπει να μας εμψυχώνουν και μόνο εμείς είμαστε σε θέση να το αξιολογήσουμε αυτό. Εάν έχουμε «δεύτερες» σκέψεις για μια επιλογή μας, τότε σημαίνει πως δε βαδίζουμε προς τη σωστή κατεύθυνση. Μπορεί κάτι να μας φαίνεται λογικό, παρόλα αυτά να μη μας καλύπτει συναισθηματικά. Η συναισθηματική ζυγαριά είναι λοιπόν εκείνη που μπορεί να μας κατευθύνει στην πραγματική ευτυχία.
Προφανώς ο Sigmund Freud το είχε φιλοσοφήσει αρκετά όταν έλεγε:
“Σε αποφάσεις δευτερευούσης σημασίας, είναι χρήσιμο να εξετάζουμε τα υπέρ και τα κατά. Σε κρίσιμα ζητήματα όμως, η απόφαση πρέπει να προέρχεται από την καρδιά”
Κάποτε έρχεται η στιγμή για τον καθένα μας που παύει να βλέπει τη ζωή του σε 2 πράξεις και να αναλώνεται σε βασανιστικά διλήμματα… είναι εκείνη η στιγμή που νοιώθει την ελευθερία της δράσης και την αγάπη για τον ίδιο του τον εαυτό.
