Τα συναισθήματα ως μέσο επικοινωνίας
- Οι εκφράσεις προσώπου είναι ένα αναπόσπαστο κομμάτι των συναισθημάτων. Σε πρωτόγονες κοινωνίες αλλά και μεταξύ των ζώων, οι εκφράσεις προσώπου επικοινωνούν όπως κι οι λέξεις! Ακόμη και στις μοντέρνες κοινωνίες, οι εκφράσεις προσώπου επικοινωνούν ένα μήνυμα πολύ πιο γρήγορα απ’ ότι οι λέξεις.
- Όταν για μας είναι σημαντικό να επικοινωνήσουμε στους άλλους ένα μήνυμα είναι πολύ δύσκολο να αλλάξουμε αυτό που νιώθουμε.
- Είτε το θέλουμε είτε όχι, η επικοινωνία των συναισθημάτων μας επηρεάζει τους άλλους.
Τα συναισθήματα οργανώνουν και κινητοποιούν τη συμπεριφορά
- Τα συναισθήματα κινητοποιούν τη συμπεριφορά μας. Συχνά ορισμένες ορμές είναι άρρηκτα συνυφασμένες με τα συναισθήματα που τις προκαλούν. Τα συναισθήματα λοιπόν μας προετοιμάζουν για δράση.
- Τα συναισθήματα μας βοηθούν να κερδίσουμε χρόνο. Δε χρειάζεται δηλαδή να σκεφτούμε πολύ για συγκεκριμένες σημαντικές αποφάσεις.
- Τα έντονα συναισθήματα μπορεί να μας βοηθήσουν να ξεπεράσουμε εμπόδια-και στο μυαλό αλλά και στο περιβάλλον μας.
Τα συναισθήματα ως μέσο αυτοεπιβεβαίωσης
Τα συναισθήματα ως μέσο αυτοεπιβεβαίωσης- Οι συναισθηματικές μας αντιδράσεις απέναντι σε άλλους ανθρώπους και σε γεγονότα μας δίνουν πληροφορίες για μια κατάσταση. Λειτουργούν ως σινιάλο ή ως συναγερμός για να μας προειδοποιήσουν ότι κάτι συμβαίνει.
- Όταν το πιο πάνω συμβεί σε ακραία μορφή, μπορεί να θεωρήσουμε τα συναισθήματά μας ως γεγονός και να πιστέψουμε κάτι εις βάρος μας . Για παράδειγμα, αν αισθανθούμε ότι είμαστε ανίκανοι μπορεί στο τέλος να πιστέψουμε ότι όντως είμαστε χωρίς να εξετάσουμε ρεαλιστικά στοιχεία που αποδεικνύουν το αντίθετο. Άλλα παραδείγματα τέτοιων σκέψεων είναι, «αν νιώσω κατάθλιψη όταν είμαι μόνος/η, τότε δε θα πρέπει ποτέ να μένω μόνος/η», «αν αισθάνομαι ότι έχω δίκαιο για κάτι τότε σίγουρα έτσι είναι», «αν μια κατάσταση με κάνει να νιώσω φόβο τότε σημαίνει ότι όντως είναι τρομακτική», «για να τον αγαπώ σημαίνει ότι είναι μια χαρά άνθρωπος»…
- Επειδή βιώνουμε τα συναισθήματά μας ως μια έντονη προσωπική κατάσταση, εύκολα πέφτουμε στην παγίδα να πιστέψουμε την υποκειμενική μας εμπειρίας ως αντικειμενική χωρίς απαραίτητα να είναι.
