Αυτοεκτίμηση
Η χαμηλή αυτοεκτίμηση δεν είναι πάντα εμφανής όπως μπορεί να πιστεύεται. Οι άνθρωποι με χαμηλή αυτοεκτίμηση δεν εμφανίζονται απαραίτητα απελπισμένοι, ντροπαλοί κι αβοήθητοι. Πολλές φορές οι άνθρωποι με χαμηλή αυτοεκτίμηση παρουσιάζονται πίσω από μάσκα που καλύπτει καλά την πραγματική τους ψυχοσύνθεση. Πιο κάτω ακολουθούν κάποια χαρακτηριστικά που θα σας βοηθήσουν να γνωρίσετε τα τρία πρόσωπα της χαμηλής αυτοεκτίμησης.
«Η βιτρίνα» (ο «δήθεν»)
Συμπεριφέρεται με τρόπο που δείχνει ότι είναι ευτυχισμένος κι επιτυχημένος. Στην πραγματικότητα τον τρομάζει η αποτυχία και ζει διαρκώς με τον τρόμο ότι θα τον πάρουν είδηση. Χρειάζεται να έχει διαρκώς επιτυχίες κι έτσι διατηρεί τη βιτρίνα της ψηλής αυτοεκτίμησης. Αυτό οδηγεί σε προβλήματα όπως την τελειομανία, την αναβλητικότητα και την αδράνεια, τον ανταγωνισμό και την εξουθένωση.
«Ο επαναστάτης»
Συμπεριφέρεται με τρόπο που υποτιμά, απορρίπτει και αντιτίθεται στη γνώμη και την καλή θέληση των άλλων (ειδικά απέναντι σε σημαντικά άτομα με κύρος/εξουσία). Βιώνει συνεχή θυμό για το ότι δεν αισθάνεται «αρκετά καλός». Χρειάζεται να αποδεικνύει διαρκώς ότι οι αντιλήψεις και η κριτική των άλλων δεν τον πληγώνουν. Αυτό οδηγεί σε προβλήματα όπως την υπερβολική επίρριψη ευθυνών στους άλλους, την παράβαση κανόνων και νόμων και την επιθετικότητα κατά της εξουσίας.
«Ο χαμένος»
«Ο χαμένος»Δείχνει πάντα απελπισμένος, αβοήθητος και ανίκανος να τα βγάλει πέρα με τον κόσμο και τη ζωή. Περιμένει πάντα κάποιον να έρθει να τον σώσει. Χρησιμοποιεί την αυτολύπηση ως καταφύγιο ενάντια στο φόβο του ν’ αναλάβει ευθύνη για ν’ αλλάξει τη ζωή του. Αναζητεί συνεχώς καθοδήγηση από τους άλλους κάτι που οδηγεί σε προβλήματα όπως την μη διεκδίκηση των δικαιωμάτων του, την έλλειψη κοινωνικών δεξιοτήτων, την έλλειψη επιτευγμάτων και την υπερβολική εξάρτηση από τους άλλους για την κάλυψη των αναγκών του.
Ας μην κρίνουμε τους άλλους με την πρώτη εντύπωση!
